จุ๊ จุ๊ จะบอกว่าฉันคือ

รีวิว: จุ๊ จุ๊ จะบอกว่าฉันคือ.... ( Jitsu wa Watashi wa )
สนพ SIC ออกถึงเล่ม 12 ญี่ปุ่น 22 เล่มจบ
รีวิวถึงแค่เล่ม 6 ครับ (เพราะมันไม่สนุกพอที่จะตามเก็บ แถมร้านเช่าก็ไม่มีเรื่องนี้อีก)

ภาพรวมเนื้อหา:  คุโรมิเนะได้รู้ความลับของผู้หญิงที่ตัวเองชอบว่าเธอเป็นแวมไพร์ จึงช่วยปกปิดความลับเรื่องนี้ เพื่อให้เธอสามารถมาโรงเรียนตามปรกติได้ แต่ไม่นานเขาก็ค้นพบว่าในโรงเรียนยังมีสิ่งมีชีวิตประหลาดอีกหลายคน เช่น มนุษย์ต่างดาวสาวที่เป็นหัวหน้าห้อง ปีศาจครูใหญ่ที่อยู่ในร่างเด็กสาวมัธยม มนุษย์หมาป่าครึ่งชายครึ่งหญิง
ต่อให้รอบตัวจะเต็มไปด้วยเรื่องเหนือธรรมชาติซักแค่ไหน คุโรมิเนะก็ต้องการคว้าใจแวมไพร์สาวให้จงได้

ความคิดเห็น: เป็นการ์ตูนรักปนตลก ที่เน้นด้านตลกเป็นซะส่วนมาก เรื่องนี้อุดมไปด้วยตัวละครที่มีคุณสมบัติเว่อร์ๆ เช่นสามารถใช้เวทย์มนต์ ขับจานบิน ย้อนเวลา แว่นตาพูดได้ บางสถานการณ์ในเรื่องก็ดูตลก บางตอนก็เพี้ยนจนหลุดกรอบ ทำให้อ่านแล้วรู้สึกสนุกบ้าง รู้สึกไร้สาระเกินไปบ้าง


ข้อดี:
- มีฉากตลกและฉากความรัก ที่ทำได้ดีหลายฉาก
ถ้าคนเขียนตีกรอบความเว่อร์ของตัวละครให้รัดกุมกว่านี้ จะเป็นเรื่องที่สนุกสุดๆเลยล่ะ

ข้อเสีย:
- นอกจากนางเอกกับสาวหมาป่าอนาจารแล้ว ตัวละครหญิงคนอื่น ไม่รู้สึกว่าเป็นผู้หญิงเลย รู้สึกแค่เป็นตัวละครที่ตลกคนหนึ่งเท่านั้น
- แม้ว่าในเรื่องจะมีตอนสนุกหลายตอน แต่ตอนที่พยายามทำให้ดูตลกหลุดโลกจนตามไม่ทัน ก็มีเยอะพอๆกัน
น่าเสียดายมาก ทั้งที่ฝีมือของคนเขียนสามารถทำสถานการณ์ธรรมดาให้ดูตลกได้ง่ายๆ แต่กลับไปพึ่งพาความเพี้ยนแบบไร้กฏกติกามากเกินไป
- คุณสมบัติของตัวละครเว่อร์เกิน และตัวละครพวกนี้ก็เพิ่มขึ้นแทบทุกเล่ม

ความลื่นไหลในการอ่าน - กลางๆ
บางตอนก็อ่านลื่นสุดๆ บางตอนอ่านแล้วรู้สึกอืดๆ

คะแนน: 6/10
คนอ่านบางท่าน อาจชอบเรื่องนี้มากกว่าผมได้ครับ ถ้าไม่ถือสาเรื่องความเว่อร์ของตัวละครและเนื้อเรื่องบางส่วนได้